#نوجوانی " دوره‌ی حساسی از زندگی محسوب می‌شود.
نوجوانی تقریبا از سن ۱۱ سالگی شروع و در ۱۸ سالگی به " #جوانی " می‌رسد
????
نوجوان به سمت دوستان متمایل می‌شود و از #والدین فاصله می‌گیرد.
به همین دلیل بهتر است والدین هم دوستان او بشوند.
در این دوره باید والدین فضایی امن و آرام برای #نوجوان ایجاد کنند تا بتواند به راحتی حرفش را بزند.
باید به جای امر و نهی،نظر مشورتی به نوجوان بدهند.
به نوجوان اجازه بدهند خودش #تصمیم نهایی را بگیرد و جز در موارد خطر،مانع او نشوند.
به نوجوان #مسئولیت بدهند.
از او #مشورت بگیرند.
با او #صمیمی باشند.
نوجوان فکر میکند " همه‌چیز‌توان" است و از پس هر کاری بر‌می‌آید.
فکر میکند رویین‌تن است و آسیبی نمی‌بیند.
فکر میکند محور آفرینش و جهان است و همه چیز برای او آفریده شده است.
باید به او #فرصت اشتباه بدهیم تا بفهمد آن‌چه می‌اندیشد درست نیست.
اگر او را محدود نگاه داریم و به جای او تصمیم بگیریم و فرصت آن‌که سرش به سنگ بخورد را به او ندهیم همیشه فکر میکند که تصمیمات خودش درست بوده و والدین مانع پیشرفت او و رسیدن به خواسته‌هایش شده‌اند.
نوجوان دوست دارد #خودمختار باشد و ممکن است تا حدی خودسری کند و با نظرات بزرگ‌ترها #مخالفت کند.
به خودمختاری نوجوان احترام بگذاریم.
نوجوان تا حدی کم‌تحمل است؛اگر #پرخاشگری کرد با او مقابله‌به‌مثل نکنیم،بلکه نشان بدهیم که از این رفتارش ناراحت شده‌ایم و به او فرصت جبران و عذرخواهی بدهیم.
نوجوان به نظر دیگران راجع به خودش حساس می‌شود و این نظرات برایش مهم است.
نوجوان دوست دارد به سر و وضعش برسد؛به او کمک کنیم در حد معقول به این خواسته برسد
نوجوانی دوره‌ی پیدا کردن هویت است.
باید به نوجوان فرصت داد #هویت خود را بیابد.
موفقیت‌های نوجوان را ببینید و او را تشویق کنید.
توانایی‌های نوجوان را بشناسید و از آن‌ها استفاده کنید.
به استعداد نوجوان توجه کنید و او را در مسیر استفاده از استعدادش قرار بدهید.
تاریخ انتشار: 1400/07/08
